بعد از انقلاب ۱۵ سال طول کشید تا زنان مجوز حضور در مسابقات خارجی را بگیرند و حالا باید بیشتر حمایت شوند بازی های آسیایی هانگژو زنان از یک ماه و هفده روز دیگر آغاز میشود و کاروان ورزشی ایران نیز با حدود ۵۴۰ نفر که ۲۶۸ نفر آنها ورزشکار هستند در این مسابقات شرکت خواهد کرد. از چند وقت قبل بحث اعزام یا عدم اعزام برخی رشتهها در رسانهها بحثهای زیادی را به دنبال داشته است؛ مخصوصا در دو رشته والیبال و هندبال زنان که کارشناسان معتقد بودند شرایط لازم برای اعزام را دارند اما ستاد عالی بازیها نظر دیگری داشت. به هر حال با همه این تفاسیر لیست اعزامی ورزشکاران به بازیهای آسیایی ۲۰۲۳ بسته شد و حالا دیگر ورزشکاران به دور از هرگونه حواشی باید به دنبال کسب بهترین نتیجه باشند. اما برای روشن شدن پروسه انتخاب رشتههای ورزشی، عدم اعزام تیمهای والیبال و هندبال زنان و همینطور شرایط کلی زنان در آستانه بازیهای آسیایی با دکتر مهین فرهادی زاد، نایب رییس زنان کمیته ملی المپیک دقایقی گفتوگو کردیم. ایشان در این گفتوگو تاکید کرد با وجود اینکه علاقه دارد تمام زنان ورزشکار ایرانی بتوانند در بازیهای آسیایی حاضر شوند اما دو رشته هندبال و والیبال نتوانستند ضوابط ستاد عالی بازیها متشکل از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک را برآورده کنند.
شرایط تیمهای ورزشی زنان درآستانه بازی های آسیایی هانگژو زنان را چطور ارزیابی میکنید؟
نکتهای که همه ما نفراتی که به عنوان مسوول بخشهای مختلف کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش سعی میکنیم در نظر بگیریم، با آن شاخصهایی که وجود دارد و در واقع سعی میکنیم بیشتر لحاظ کنیم و هم شما عزیزانی که در بخش رسانه هستید برای بخش بانوان این موضوع را متوجه باشید که هستید و من تقاضا دارم به خوانندهها هم بگویید، این است که حضور زنان ما نه تنها در بخش ورزشکاران که در بخش مربیان، مدیرانی که همراه تیمها هستند و داورانی که در افتخار حضور در بازی های آسیایی هانگژو زنان را دارند باعث قوت و قدرت بخش ورزش زنان هست. بنابراین من بدون توجه به مدال حتی این را عرض میکنم. البته اینکه زنان ما بتوانند روی سکوهای قهرمانی هم قرار بگیرند و در جدول امتیازات برای ایران بسیار تاثیرگذار باشند، خودش یک نکته بسیار مهم و یک جای امیدواری است. برای اینکه بسیار بیشتر از نظر زمانی و مالی و توجهی همه ما چه کسانی که در کمیته هستیم و چه وزارت ورزش و چه فدراسیونها مخصوصا در بخش ورزش باید توجه و دقت بیشتری داشته باشیم.
از لحاظ آماری اعزام زنان چه تغییراتی کرده است؟
ما در حال حاضر سه درصد بیشتر زنان را اعزام میکنیم. این درصد نسبت به حضور مردان است نه نسبت به نفرات دوره گذشته. ولی باید این شرایط را در واقع برای حضور زنان ما در بازیهای آسیایی آماده کنیم. زنان ما خدا را شکر به این توانایی رسیدند، به شاخصهای مدنظر فدراسیونها و هم شاخصهای کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش. امیدوارم بتوانند در بازیها حضور پیدا کنند و همین نقش شان افتخار آمیز است. با توجه به اینکه زنان در عرصههای قهرمانی بعد از پیروزی انقلاب چیزی حدود ۱۵ سال طول کشید که فاصله کمی هم نیست تا بتوانند در رویدادهای بینالمللی شرکت کنند الان هم ما باید این شرایط را ایجاد کنیم. به همین دلیل هم هست که حضور زنان در بازی های آسیایی با نگاه حمایتی هم منظور شده و تمامش روی سکو رفتن نیست که اگر روی سکو بروند هم ما و هم همه جامعه خوشحال خواهند شد.
پس یعنی تیمهایی که قرار است اعزام شوند خیلی با رویکرد مدالی نبوده است؟
شاخصهایی را که ستاد عالی بازیها برای حضور ورزشکاران در بازی های آسیایی هانگژو زنان منظور کرد همانطور که شما مستحضر هستید از این قرار است: آقایان با شانس مدال، یعنی سکوی اول و دوم و سوم و زنان در حالی که خیلی خوب است شانس مدال داشته باشند رتبههای چهارم و پنجم هم مورد قبول است. در بعضی رشتهها تا رتبه ششم هم لحاظ شده است. اینکه ورزشکار دختر ما بتواند در این ردهها قرار بگیرد باعث افتخار است.
آیا دورادور در جریان آماده سازی تیمهای زنان هستید؟ فدراسیونها حمایتهای لازم را انجام دادهاند؟
یک نکته را عرض کنم و آن اینکه خوشبختانه فدراسیونهای ما در حال حاضر به موضوع روی سکو رفتن خانمها یا در واقع قابلیت و ظرفیت روی سکو رفتن و مدال آوردن و کسب امتیاز برای آن فدراسیون پی بردند. الان نه! در سالهای اخیر. به همین دلیل است که شما میبینید که یک رشتهای مثل تیراندازی؛ در دور گذشته بازیها طبق محاسباتی که رییس فدراسیون انجام میداد و ما هم از دور نظارت میکردیم اعتبارات ۶۰ به ۴۰ برای زنان و مردان هزینه میشد، چرا که در این فدراسیون زنان بسیار فعالند و زمینه مدال آوری برای زنان کاملا باز است. به دلیل شرایط آن رشته و واقعیتهای بین المللی که وجود دارد و همینطور فضایی که برای صدور ارزشهای انقلاب و روی سکو قرار گرفتن برای زنان فراهم است. به خاطر همین شما میبینید ما هم میبینیم و امیدوارم که فدراسیون تیراندازی در بخش خانمها بتواند به روزهای خوش روی سکو رفتن زنها مجددا برگردد و حضور داشته باشد. در رشتههای رزمی شما ببینید تکواندو، کاراته، ووشو فضایی برای زنها و مردها وجود دارد که اصلا در برخی از آنها زنها بیشتر هستند. در قایقرانی تعداد خانمها اصلا بیشتر از آقایان است. این یعنی زمینه فعالیت و مدال آوری برای زنها مهیا بوده است و کار کردند و زنها پاسخ دادند. بنابراین فدراسیون نمیآید این امکان کسب مدال و تلاشی را که برای زنان میکند از خودش دور کند و خدا را شکر این فضا کاملا برای فدراسیونها فراهم هستند. فدراسیونها هیچ فرقی نمیگذارند و من اصلا اشاره نمیکنم ولی وقتی به یک فدراسیون میگوییم شما یک تیم از زنان یا آقایان را برای اعزام معرفی کنید، میگویند اصلا برای ما فرقی ندارد و شما انتخاب کنید. خدا را شکر که این تفکر برای فدراسیونها و روسای محترم فدراسیونهای ما وجود دارد. هیچ فرقی بین ورزشکار مرد و زن نباید باشد و اگر جایی هم این اتفاق میافتد به ضرر خودشان دارند کار میکنند، چون این فضا و زمینه برای دختران جوان ما وجود دارد. آنها با تمام اشتیاق و انگیزه کار میکنند و خیلی خوب است ما بتوانیم از این اشتیاق و انگیزه در مسیر رشد فدراسیون استفاده کنیم.
اما با توجه به توضیحات شما نقطه ابهامی در اعزام تیمهای هندبال و والیبال زنان وجود دارد. بچههای این دو رشته خیلی ناراحت هستند.
من و همه عزیزان از روسا و حتی شخص وزیر که بالاتر از همه در ستاد عالی بازیهاست از اینکه هر قدر تعداد خانمها و اصلا در کل ورزشکاران ما برای بازی های آسیایی هانگژو زنان بیشتر شوند مطمئنا خوشحال میشویم. خداوکیلی این طوری است. ولی بالاخره نهادی که باید یک کاروانی را اعزام بکند با هدف و شعار کیفی سازی در بخش خانمها گفته است من حمایت میکنم. حمایتش تا رتبههایی است که اعلام شده و این رتبهها را کی اعلام کرده؟ رییس فدراسیون یا خود فدراسیون میگوید در این اندازهای که شما گفتید من هستم. کادر فنی آن فدراسیون هم اعلام نظر میکند. من به عنوان یک آدمی که نشستم آنجا این حرف فدراسیون را باید بپذیرم، اما معیارهایی را هم وزارت ورزش و هم کمیته ملی المپیک که مسوولیت اعزام را دارد برعهده گرفته. آن معیارها کجاست؟ مرکز نظارت بر تیمهای ملی. این چه کار میکند؟ میآید تمام بحثهایی که خود فدراسیون میکنند را بررسی میکنند. البته همین فدراسیونهایی که شما نام بردید هم خداوکیلی همین حرفها را درست و منطقی گفتند که بچهها در این جایگاهها هستند که خارج از آن بحث ضوابط میشود. اگر قرار باشد این خارج از ضوابط برای این دو رشته باشد برای بقیه رشتهها نباشد؟ میدانید چه میخواهم بگویم؟ این موضوعات هست که شاید یک مقداری مساله درست کند.
آخر هندبال و والیبال سرمایهگذاری زیادی روی بخش زنان در این سالها داشتهاند…
این دو فدراسیونی که اعلام کردید خوشبختانه در بخش زنان بهشدت دارند کار میکنند و واقعا هزینههای زیادی را برای بچهها کردند. مثلا رییس فدراسیون والیبال یک سرمایهگذاری بسیار قوی در بخش زنان در این سالهای گذشته کرده است. آکادمی را مختص فعالیت ورزش زنان ساخته که مثل و مانندش در هیچ فدراسیونی برای زنان وجود ندارد. جای تشکر از آقای داورزنی هست. مطمئنا با فرآیندی که شروع کردند و مسیری که جلوی راه آنها هست و برنامهریزی که انجام دادند مسلم بدانید ورزشکاران والیبالیست ما یک جایگاه مناسبی در آسیا برای خودشان ایجاد میکنند. اما این فرصت در این شرایط با ضوابط موجود قرار نمیگیرد. در هندبال هم آقای پاکدل برای بخش زنان بسیار تلاش کرد. غیر از رییس فدراسیون باید تشکر کنم از نواب رییس هندبال و والیبال. جلوتر از اینها باید از ورزشکاران تشکر کنم که با تمام عشق و علاقه دارند کار میکنند ولی هنوز به آن ضوابط نرسیدند. مثلا کبدی که یک رشته تیمی ماست و خودش را ثابت کرده و مدال آور است با توجه به اینکه شما بهتر میدانید کبدی اندازه والیبال و هندبال جمعیت مشتاق و فعال ندارد ولی تلاشش را کرده و شرایطش بوده که آنها در این جایگاه قرار گرفتهاند. بنابراین ما آرزو میکنیم که این دو تا تیم هم با توجه به معیارها و ضوابطی که تنظیم شده و این مسیر پیشرفتی که برای خودشان مهیا کردند در سالهای آتی بتوانند در جایگاه خوبی در آسیا قرار بگیرند.
در مورد هندبال لااقل قانع نشدم. این تیم در مسابقات آسیایی پنجم شد و دو بار پیاپی است جواز حضور در مسابقات جهانی را کسب میکند. چطور در ضوابط ستاد عالی بازیها جا نگرفته؟
واقعا هندبال دختران رشد بسیار خوبی کرده است. این یک واقعیت است. اما من میخواهم نکاتی را بگویم که دقت بیشتری صورت بگیرد. آقای بیرانوند، رییس مرکز نظارت اطلاعات دقیقی در مورد اینکه بچههای ما چگونه پنجم شدند و سهمیه گرفتند، دارند. اینکه سهمیه بیشتری به آسیا دادند برای ورود به بازیهای جهانی. این خیلی عالی است و خیلی فرصت میدهد به بچههای ما. من به شخصه از شرایطی که برای دختران ما درست شده خوشحالم. حضور بچههای ما در سطح مسابقات بین المللی و جهانی آنها را پخته میکند. این ایده بسیار خوبی است که فدراسیون جهانی برای ایجاد رشد و انگیزه بین ورزشکاران زن پیش گرفته است. این باعث رشد این رشته میشود. اما باز داخل که میآید در اندازهگیریها و آن شرایط قرار نمیگیرد. هندبال و والیبال ما خیلی رشد کردهاند و مطمئنا با شرایطی که برای خودشان ترسیم کردند و برنامهریزی که فدراسیون دارد در آینده موفقتر خواهند شد. من واقعا درصدد هستم برای اینکه جبران شود، نه اینکه جبران به این معنی که مشکلی وجود داشته و ما خارج از ضوابط ممانعت کردیم ولی هم ما و هم وزارت ورزش باید به این تیمهایی که در حال رشد و توسعه هستند، کمک کنیم. کمک کنیم که اینها مسیر رشد را سریعتر طی کنند و ان شاءالله به آن ایده آلهایی که مد نظر ماست برای ورود بازیهای آسیایی و حتی المپیک برسند.
یعنی در ستاد عالی بازیها به این نتیجه رسیدند که هندبال نمیتواند جزو پنج تا قرار بگیرد؟
ببینید این شکلی بگویید: خارج از ضوابط بود. ضوابطی وجود داشته برای حضور تیمها هم پسران و هم دختران. در ستاد عالی بازیها بر اساس نگاه کارشناسانی که در ستاد بودند، مشخص شد که این دو رشته خارج از ضوابط هستند. ولی باید یک کاری کنیم که بچهها ناامید شوند.
نظر شما به شخصه چه بود؟
نظر جمع نظر من هم هست. من نمیتوانم بگویم نظر من در آن جلسه چه بوده، چون وقتی نظری از جلسه خارج میشود، آن نظر جمع است. ولی واقعیتش این است که فرهادیزاد یا خانم کاظمیپور علاقهمند هستند و حتی همه مسوولان از وزیر ورزش و رییس کمیته ملی المپیک که بیشترین تعداد ورزشکار و مخصوصا زنان در بازیها حضور پیدا کنند، اما ضوابط را نمیتوان نادیده گرفت.
بالاخره شما موافق بودید یا مخالف؟
(با خنده) من موافقم همه تیمهای زنان اعزام شوند. خدا شاهد است یکی از مسوولان از من پرسید و به او گفتم هرقدر تعداد زنان بیشتر شود خشنود میشوم. مثل خود شما. پرسیدم مگر غیر از این است؟ گفت نه! ولی وقتی ستاد عالی بازیها یک تصمیم جمعی میگیرد، تصمیم همه است.
پیشبینیتان از نتایج ورزشکاران ایران در بازی های آسیایی هانگژو زنان چیست؟
امیدوارم همه عزیزانی که از بخش خانمها و البته فرقی نمیکند، پسرهایمان هم که در بازیهای آسیایی حضور پیدا میکنند، موفق باشند. فدراسیونها دارند تلاش میکنند. با برگزاری اردو و شرکت در مسابقات برای آماده سازی بچه هایمان اقدام میکنند. امیدوارم جامعه هم با حمایت معنوی و دعا برای بچهها به این ورزشکاران کمک کند تا آنها بتوانند بهترین نقش را برای ایران اسلامی رقم بزنند و جامعه یک آرامش و رضایت خاطر از بچهها داشته باشد. اما فراموش نکنیم با توجه به شرایط فدراسیونها و شرایط مالی که در چند سال اخیر با آن درگیر بودند، اوضاع چگونه بوده. به هر حال ما باید از ورزشکاران مان همه جوره حمایت کنیم.
علی ولیاللهی
منبع: اعتماد
دیدگاهتان را بنویسید