مدرس و روانشناس بالینی در دانشگاه شهرکرد می گوید: هر شخصی در هر جایگاهی نباید در مقابل آزار جنسی سکوت و اجازه سوءاستفاده را به متجاوزگران بدهد، حتی اگر این اعتراض موجب از دست رفتن شغل وی شود.
به گزارش برقع به نقل از ایسنا، مژده ارشادی در خصوص پدیده آزارجنسی و اهمیت پرداختن به این مسئله، اظهار کرد: هر چیزی که سلامت و بهداشت روان را مورد آسیب قرار دهد، پرداختن به آن برای روانشناسان ارزشمند است، امروز باید پیشگیری از این اتفاقات را در جامعه گسترش دهیم.
مدرس و روانشناس بالینی در دانشگاه شهرکرد افزود: باید آگاهی جامعه را در خصوص پدیده آزار جنسی افزایش دهیم، عموما در جامعه به مردان به چشم یک متجاوز نگاه می‌کنیم، وقتی در مورد این پدیده صحبت کرده و مورد بررسی قرار می‌دهیم چیزی به عنوان ملیت، کشور و مرز وجود ندارد.
وی با اشاره به اینکه بروز پدیده آزار جنسی در زنان در برخی جوامع بیش‌تر و در برخی جوامع کمتر است، عنوان کرد: در خصوص این پدیده مقالات علمی متعددی وجود دارد که از لحاظ روانشناسی، حقوق، جامعه‌شناسی و پزشکی به این موضوع پرداخته شده است و باتوجه به پیچیدگی‌های این مسئله باید از ابعاد گوناگون به آن پرداخته شود.
ارشادی با بیان اینکه در برخی فرهنگ‌ها پرداختن و صحبت در مورد آزارجنسی زنان یک موضوع ممنوعه است، گفت: در چند وقت اخیر در شبکه‌های مجازی هشتگی در این رابطه طراحی شده است و افراد به صورت گمنام در سراسر جهان در مورد تجربه دردناک خود صحبت می‌کنند، اما باید به این نکته توجه کرد که بازگو کردن این مسائل باید نتیجه‌بخش و در راستای کمک به این افراد آسیب‌دیده باشد.
این روانشناس خانواده با بیان اینکه در پدیده آزار جنسی یک متجاوز و یک قربانی وجود دارد، خاطرنشان کرد: بسیاری معتقدند باید متجاوز تنبیه و قربانی را مورد درمان قرار داد، در نگاه روانشناسی فرد متجاوز نیز بیمار است و نیاز به درمان دارد، زمانی که در علم حقوق برای فرد متجاوز تنبیهی تعیین می‌شود، این تنبیه باید مانع جلوگیری از بروز مجدد این رفتار شود.
بازگو کردن مسائل مربوط به آزار جنسی نباید دست‌مایه بهره‌برداری و سوءاستفاده سیاسی قرار بگیرد
وی اضافه کرد: بازگو کردن مسائل مربوط به آزار جنسی نباید دست‌مایه بهره‌برداری و سوءاستفاده سیاسی قرار بگیرد، اگر رنج‌های پنهان افراد بازگو شود و این مسائل در اختیار برخی از سیاست‌مداران قرار گیرد، ممکن است ملتی را پر از مشکل خطاب کنند، باید به آسیب‌دیدگان از پدیده آزار جنسی کمک کنیم نه اینکه این افراد را طعمه‌ای برای رسیدن به اهداف غیرانسانی خود قرار دهیم.
ارشادی با تاکید بر اینکه پرداختن به مسائل مربوط به آزار جنسی در زنان باید سنجیده باشد، بیان کرد: برخی از افراد و کارشناسان مرتبط با این حوزه، زمانی‌که با فرد آسیب‌دیده مواجه می‌شوند برای ارضای حس کنجکاوی سعی می‌کنند با سوال‌های متعدد از جزئیات واقعه اطلاع پیدا کنند، در صورتی‌که این سوالات نیز نوعی آزار جنسی محسوب می‌شود.
مدرس و روانشناس بالینی در دانشگاه شهرکرد در ادامه با اشاره به اینکه نحوه برخورد با زن آسیب‌دیده از آزار جنسی توسط مردان در اکثر کشورهای جهان مناسب نیست و معمولا زنان را در این مسئله مقصر می‌دانند، یادآور شد: معمولا پذیرش این مسئله برای مردان کمی دشوار و متاسفانه این ظرفیت در مردان برای درک آسیب ایجاد نشده است.
وی توضیح داد: زنانی که مورد آزار جنسی واقع شده‌اند، معمولا پس از گذشت سال‌ها یک تصویر روشن از این واقعه در ذهن فرد آسیب‌دیده وجود دارد، اگر مردان بدانند برای یک لذت آنی و کنترل نکردن تکانه‌های خود چه آسیبی به جامعه وارد می‌کنند، قطعا شاید در باورهایشان تجدیدنظر کنند.
ارشادی با بیان اینکه با پنهان کردن پدیده آزارجنسی نتوانستیم مانع وقوع مجدد این پدیده در جامعه باشیم، یادآور شد: تازمانی که زنان را در جامعه فاقد قدرت معرفی می‌کنیم و در مورد زنان آسیب‌دیده از این پدیده نگاه قضاوت‌گرانه داریم، باید شاهد افزایش مصادیق آزارجنسی در جامعه باشیم.
بانوان تنها هدف آزارجنسی نیستند
این روانشناس خانواده ادامه داد: امروز تنها بانوان هدف آزارجنسی نیستند و مردان و کودکان نیز مورد آزار قرار می‌گیرند، امروز در فضای مجازی و حقیقی مصادیق آزارجنسی افزایش داشته است، برخی تنها تجاوز به عنف که بدترین نوع آزار جنسی محسوب می‌شود را آزارجنسی می‌نامند، در حالی‌که یک کلیپ با محتوای نامناسب، ارسال پیام با محتوای نامناسب و حتی یک نگاه نیز می‌تواند نوعی از آزار جنسی باشد.
وی اضافه کرد: طبق تعاریف جهانی روابط ناخوشایندی که به منظور رفع نیازهای جنسی در قالب رفتار فیزیکی و محتوای جنسی نمود پیدا کند را آزار جنسی می‌گوییم.
ارشادی با بیان اینکه آزار جنسی به چند دسته تقسیم‌بندی می‌شود، اظهار کرد: در دسته اول “اذیت جنسی” با رضایت فرد وارد رابطه می‌شود و اکراه و اجباری در کار نیست، در دسته دوم آزار جنسی بدون رضایت فرد انجام می‌شود و به شخص آسیب‌های روانی و بدنی تحمیل می‌شود.
این مدرس دانشگاه شهرکرد افزود: نوع سوم آزار جنسی شامل آزار با حکم رضایت است، یعنی مثلا دانشجو برای نمره اجازه یک گفت‌وگو با موضوع جنسی را به استاد خود می‌دهد و یا پزشکی در معاینه و مربی در تمرین از چارچوب خارج می‌شود، این یعنی با اکراه تن به این آزار می‌دهد.
آزار کلامی و آزار بصری از مصادیق شایع آزارجنسی در محیط کار است
وی با اشاره به اینکه آزار کلامی و آزار بصری از مصادیق شایع آزارجنسی در محیط کار است، بیان کرد: گاهی نوع برخورد کلامی آقایان در محل کار در بیان یک لطیفه نامناسب یا شوخی زننده ممکن است موجب آزار جنسی در زنان شود، همچنین نگاه خیره به بانوان در محل کار یا بیرون از منزل موجب ایجاد احساس شرم در زنان و آسیب روحی به آنان خواهد شد.
ارشادی اضافه کرد: زمانی‌که زنان وارد بازار کار شدند، باید یکسری محدودیت برای حضور آنان در جامعه ایجاد می‌شد تا در آسیب‌های ناشی از آزار جنسی در امان بمانند، اما متاسفانه در برخی از مواقع مرزها در روابط شکسته شد، وقتی رفتار اشتباهی را می‌بینیم باید متذکر شویم.
این روانشناس گفت: سکوت و پنهان کردن آزارجنسی می‌تواند در بلندمدت موجب ایجاد افسردگی، اختلال روانی، اضطراب، بی‌خوابی، فشارخون، تپش قلب، مشکلات قلبی و عروقی شود و در برخی مواقع احتمال خودکشی در فرد آسیب‌دیده را افزایش می‌دهد.
وی با بیان اینکه یک لذت آنی نباید موجب نابودی شخصیت یک فرد در جامعه شود، خاطرنشان کرد: شخصی که گرایشات بیمارگونه دارد، با انجام برخی کارها موجب آزار دیگران می‌شود، شاید اگر افراد از عواقب آزارجنسی و مصادیق آن اطلاع داشته باشند این کار را انجام ندهند، بنابراین این مسائل باید هشدارگونه مطرح شود.
ارشادی تاکید کرد: اگر زنان جامعه‌ای مورد آزار جنسی قرار بگیرند، آن جامعه به سوی نابودی حرکت می‌کند، هیچ فردی آگاهانه به قلب زندگی خود آسیب نمی‌زند، به جای اینکه برای درمان آسیب‌دیدگان از آزارجنسی هزینه کنیم باید برای پیشگیری اقدام کنیم تا این اتفاقات رخ ندهد.
مدرس و روانشناس بالینی در دانشگاه شهرکرد با اشاره به اینکه معمولا صحبت کردن برای زنانی که دچار آزار جنسی شده‌اند بسیار سخت است، بیان کرد: این افراد از ترس قضاوت این موضوع را پنهان می‌کنند، در حالی‌که هیچ نقشی در این موضوع نداشته‌اند خود را مقصر می‌دانند، زیرا حمایت جامعه و خانواده را ندارند و می‌ترسند به آن‌ها برچسب زده شود.
وی افزود: متاسفانه گاهی از بانوان برای حفظ موقعیت اجتماعی و شغلی و یا ترس از قضاوت در محیط کار و تحصیل در مقابل آزارجنسی سکوت می‌کنند، و افراد متجاوزگر نیز برای کم کردن عذاب وجدان خود شروع به توجیه کار اشتباه خود می‌کنند و می‌گویند اگر این خانم تمایلی به این کار نداشت همراهی و سکوت نمی‌کرد.
ارشادی توضیح داد: هرزه‌نگارهای جنسی و یا افرادی که دچار شخصیت ضداجتماعی هستند، نمی‌توانند امیال جنسی خود را در مقابل بانوان کنترل کنند، برخی تحقیقات نشان می‌دهد نوع پوشش رابطه مستقیمی با آمار تجاوز جنسی دارد، اما برای فرد بیمار در جامعه نوع پوشش فرقی ندارد و کار خود را انجام می‌دهد.
این روانشناس با بیان اینکه هدف آزارجنسی در زنان و مردان متفاوت است، یادآور شد: وقتی مردی توسط یک زن مورد آزارجنسی قرار می‌گیرد، هدف او تحقیر مرد و قدرت‌نمایی است، زن تلاش می‌کند خشم خود را در این موضوع بروز دهد، اما معمولا مردان به خاطر لذت این کار را انجام می‌دهند.
وی عنوان کرد: در وقوع هر جرم، مجرم باانگیزه، هدف و نبود نظارت موثر است، در موضوع آزارجنسی قوانین بازدارنده نداریم، باید قوانین در این حوزه شفاف باشد، معمولا برخی از آزارهای جنسی قابل اثبات در مجامع قضایی نیست و افراد به همین دلیل سکوت می‌کنند و موجب می‌شوند فرد متجاوزگر از این سکوت سوءاستفاده کند.
ارشادی با تاکید بر اینکه باید به کودکان نحوه مراقبت در خصوص آسیب آزارجنسی آموزش داده شود، بیان کرد: زمانی که کودک و زن در مورد این موضوع آموزش ندیده باشند، قربانی می‌شود.
مدرس و روانشناس بالینی در دانشگاه شهرکرد افزود: فضای مجازی امروز یکی از پتانسیل‌ها برای ایجاد متجاوز و قربانی در جامعه است، باید موازی با محتواهای نامناسب، محتواهای آموزشی و افزایش اعتماد به نفس را در این فضا انتشار دهیم.
وی با بیان اینکه زنان نباید به بهانه آبرو و از دست شغل و یا جایگاه خود در مقابل پدیده جنسی سکوت کنند، خاطرنشان کرد: هر شخصی در هر جایگاهی نباید در مقابل این موضوع سکوت کند و اجازه سوءاستفاده را به متجاوزگران بدهد، حتی اگر این اعتراض موجب از دست رفتن شغل شود.
دیدگاهتان را بنویسید