فیلم Violette در طول جنگ جهانی دوم شروع می شود. او به عنوان یک فروشنده بازار سیاه کار و با نویسندۀ همجنسگرا موریس ساکس (Olivier Py) زندگی می کند. تلاش ویولت برای تحریک او برای اشتیاق فیزیکی به او تنها برای ویولت احساس حقارت را به همراه دارد. تنها هدیه موریس به ویولت، قبل از اینکه از دستش فرار کند، این است که او را تشویق به نوشتن می کند. Violette برای اینکه کاری انجام داده باشد شروع به وشتن می کند. کسی که پیش از این قلم به دست نگرفته بود شروع به نوشتن یک اوتوبیوگرافی می کند.
فیلم هایی در مورد روند ادبی و نگارش کتاب هاساخته می شوند می تواند مشکل ساز باشد. عمل نوشتن یک عمل انفرادی است. با این حال، کارگردان فیلم”Violette” عمدتا از مشکلات مرتبط با فیلم های مربوط به نویسندگان، با محدود کردن صحنه های ویولت که با خشم در یک دفترچه یادداشت می نویسد، اجتناب می کند. فیلم هنگامی که به روایت صوتی گرفته شده از اثار Leduc متکی است، موثرتر است. “ماهی مرکب در روده من لرزید” یک چرخش خاص از عبارت است که از خاطرات نویسنده در مورد رابطه نوجوانی با یک همکلاسی زن گرفته شده است.
یکی از مهمترین روابطی که در این فیلم مورد بررسی قرار گرفته است، رابطه با نویسنده سیمون دو بووار (ساندرین کیبرلین) است؛ زنی که هم یک مورد عشقی و هم مربی ادبی ویولت بود. اگر چه رفتار ویولت نسبت به نویسنده – که اولین قطعه منتشر شده خود را از طریق دوستش البرت کامو تسهیل کرد – مرز وسواس استاکری است، ویولت نیز به نظر می رسد واقعا عاشق است. رابطه آنها در یک زمان برای ویولت پربارتر است – زیرا او به صدای بالغ خود تحت مادری ادبی سیمون رشد می کند – و ناامید کننده ترین چیز این است که او به وضوح تحت تاثیر قرار گرفته است.
در حقیقت، “Violette” کمتر در مورد نوشتن است تا در مورد زندگی. “کلمات در درون ما زنده هستند،” سیمون به ویولت می گوید. به هر حال برای ویولت به نظر می رسد که این یک نوع نجات بوده است. پس از تحمل رها شدن توسط پدرش، فروپاشی عصبی و رد عاشقانه پس از رد شدن، قهرمان فیلم در نهایت تایید می کند، نه از یک عاشق، بلکه از طریق خوانندگانش، به گفته سیمون دو بووار، از طریق ادبیات او آنها را اغوا کرد.
منبع: واشنگتن پست
دیدگاهتان را بنویسید