«پوپولیسم» یک فرم از فعالیت سیاسی است که به دنبال جذب حامیان با تمرکز بر نیازهای ساده مردم است. پوپولیست ها کوشش می کنند با معرفی خواسته های گسترده مردم به عنوان مورد اصلی توجه خود، نظرات برای تغییر جهت فعالیت های سیاسی را مطرح کنند. در بعضی موارد، افراد پوپولیست درخواست‌های خاص خود را از طریق شعارهای خیلی ساده و پلیسی بیان می کنند. در این به شدت غیرتعادل ایدئولوژیک که در واقع به منافع منفردی که توسط الیت ها تحت حمایت قرار می گیرند، منجر به ایجاد جریان توجه مردم به سوی پوپولیست ها می شود.
چند کشور در دنیا وجود دارند که در آن‌ها پوپولیسم به یک حدودی گسترش یافته است، اما برخی از نظام‌های پرچمدار پوپولیستی عبارتند از:
- ایران با ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد و ابراهیم رئیسی
- روسیه با حکومت پوتین
- آمریکا با رئیس‌جمهوری دونالد ترامپ
- برزیل با رئیس‌جمهوری جایر بولسونارو
- مجارستان با نخست‌وزیری ویکتور اوربان
- ترکیه با رئیس‌جمهوری رجب طیب اردوغان
- فیلیپین با رئیس‌جمهوری رودریگو دوترته
برخی از نشانه های سیاست مدار پوپولیست عبارتند از:
- استفاده از شعارهای ساده و جذاب برای جلب حمایت مردم
- تمرکز بر خواسته‌های رایج مردم، به خصوص در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی و مهاجرتی
- نادیده گرفتن یا تعریف باطل اقشاری خاص از مردم را که به نظرشان از شکمو دارای منافع انحصاری هستند
- برخورداری از نظرات سایر قدرت ها، به ویژه مطبوعات، را به عنوان دشمنان مردم معرفی کنید
- ایجاد وعده هایی بیش از حد ساده یا منتقدانه که اغلب امکانپذیر نیست یا با کیفیت پایین انجام میشوند
- انجام تغییرات غیرقانونی با تحریک روش‌های غیردموکراتیک (مانند دستگیری ناعادلانه، سانسور، محدودیت حقوق مدنی، و غیره)
- عدم توانایی در ایجاد روابط خارجی کارآمد و پایدار با دیگر کشورها، به علت نگرش‌های پوپولیستیشان یا میل به برگزاری روابط بر اساس منافع منفرد.
دیدگاهتان را بنویسید