فوتبال با طعم فلفل

فوتبال پدیده جالب توجه قرن اخیر است که نه تنها با پا و توپ سروکار دارد که قلب و روح انسان را نیز درگیر می‌کند. این پدیده جذاب در کشور عزیزمان ایران از این هم فراتر رفته و سر و ته مسئولان عالی کشور و حتی گودرز و شقایق را نیز به وصال هم رسانیده است. فوتبال در ایران با سیاست، اجتماع، اقتصاد و حتی مسائل بانوان نیز گره خورده و گواه این موضوع فوتبال ایران لبنان در هفته گذشته در مشهد است که ولوله در جامعه، زلزله در کشور و هلهله در بدخواهان‌مان انداخته، همان عناصر خودفروخته‌ای که از یک پیشامد ملی و معنوی، دستاویزی تماشاگرپسند برای اهداف شوم خود می‌یابند.
حقیقت ماجرا این است که بانوان کارآفرین و توانمند با دیدن ورود بازیکنان لبنان به مشهد با آزادی کامل در پی این برآمدند تا مهمان‌نوازی وخونگرمی مثال‌زدنی ایرانیان را به شهروندان این کشور دوست و برادر نشان دهند و به همین دلیل باز هم با آزادی کامل وارد آشپزخانه‌های خود شدند و در کمال کدبانویی غذاهای تند و تیز لبنانی‌پسند به زیور طبخ آراستند و بار دیگر با آزادی کامل، در طبق اخلاص قرار دادند و پشتِ در استادیوم صف کشیدند تا روی چشمان خود تقدیم بازیکنان و تماشاچیان این رقیب همیشه رفیق کنند. نقطه عطف ماجرا آن‌جاست که برخی بانوان گرامی در غذاهای خود فلفل زیادی ریختند که موجب سوزش چشمان‌شان شد و به سرفه و سرگیجه و تهوع افتادند. البته جای شکرش باقی‌است که نیروهای خدوم و خوش‌خشونت با ضربه‌های باتوم این سوزش و تهوع را به سرعت به دست فراموشی سپردند و زنان آزاد و توانمند کشورمان را با آزادی کامل رهسپار منازل و آشپزخانه‌ها کردند.
اما علیرغم این همه آزادی که به درستی سزاوار یک بانوی ایرانی است، عده‌ای معلوم‌الحالِ خارج‌نشین با اندیشه‌های غیرایرانی می‌کوشند تا زنان این آب و خاک را از آنچه شایسته شأن رفیع آنهاست به پایین کشیده و افکار عمومی را به هر سویی منحرف کنند. خواننده گرامی شما بگویید آیا مسأله امروز زنان ایرانی ورود به ورزشگاه است؟